محله سرشک نطنز

محله سرشک نطنز

موقعیت جغرافیایی محله سرشک که یکی ازمحلات باغ شهر تاریخی نطنز است از شمال تا حاشیه قنات ایرون روستای ویشته و دشت برگ آباد ،از جنوب به محله امیریه،از شرق به گردنه شجاع آباد(ورودی شرقی نطنز)،کوه میر قوه و مزرعه هوه و از غرب به رودخانه فصلی روستای طامه که از سرابان و مزید آباد میگذرد محدود میشود.موقعیت ممتاز محله سرشک قرارگیری در مجاورت آزاد راه تهران –اصفهان است.

مسجد جامع سرشک

مسجد جامع سرشک شاهکاری آجری است که بنای اولیه آن در دوره سلجوقیان ساخته شده و کارشناسان این را بوسیله بقایایی از تزئینات دوره سلجوقی که در سر در ورودی این بنا وجود دارد استنباط کرده اند. این بنا در دوره ایلخانی مرمت و بازسازی شده است.این مسجد جزء مساجد چهار ایوانی بوده که در حال حاضر سه ایوان در شمال ،شرق و غرب دارد.این بنای ارزشمند در ضلع شمالی خود از دو شبستان فوقانی و تحتانی تشکیل شده که شبستان تحتانی یا همان زیرزمین مسجد جامع که دارای دو ورودی شرقی و غربی است مکانی مناسب برای فصول سرد سال بوده است.بر فراز شبستان فوقانی ایوانی بلند به ارتفاع 9.4متربا طاق رومی وجود دارد که در واقع همان گنبد تک پوش آجری اصلی مسجد است.طاق رومی ایوان شمالی با ایجاد فضایی مدور در شرق خود دو طاق و در غرب خود یک طاق رومی کوچکتر را جای داده که این طاقها با تزئینات مقرنس گچی متعلق به اواخر قرن هفتم و اوایل قرن هشتم هجری به دهلیزهای طرفین ایوان و راهروهای ورودی متصل میباشند.طبقه دوم مسجد که بخش آن تخریب گردیده دارای پنجره های مشبک آجری بسیار زیبایی است.در این بنا یک درب چوبی نفیس و چند کتبه سنگی وقفنامه ارزشمند وجود داشته و محراب که حین عملیات بازسازی کاشیکاری شده ،قبلا آجری با تزئینات دوره سلجوقی بوده است.این بنا با شماره 3251 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسییده و در سنوات گذشته طی چندین دوره توسط اداره میراث فرهنگی مرمت و بازسازی شده است.

حسینیه سرشک

بنای حسینیه سرشک که متعلق به دوره صفویه می باشد که ودر دو ضلع غربی و شرقی هر ضلع دارای هفت صفه یا غرفه و در دو ضلع شمالی و جنوبی هر ضلع دارای چهار صفه یا غرفه است که ارتفاع همه غرفه ها و سکوی آجری متصل جلوی آنها از کف حسینیه هشتاد سانتیمتر است.این حسینیه سه دروازه یا ورودی در اضلاع شمالی ،جنوبی و غربی دارد .تختگاه وسط حسینیه که در ایام محرم هرسال تعزیه اجرا میشود زیر آن فضایی خالی قرار دارد که مربوط به قنات تخریب شده کهجه می باشد.در دو طرف تختگاه دو جوی آب جاری قرار دارد که آب قنات بهاء الدین از آن میگذرد.درختان کهنسالی در وسط حسینیه قرار دارد که بالغ بر 400سال قدمت دارد.

آسیاب آبی سرشک

در گوشه جنوب شرقی حسینیه درب وردی آسیاب قدیمی سرشک وجود دارد که متعلق به دوره قاجار می باشد.این آسیاب تاریخی که از آب قنات بهاءالدین تغذیه میشده دارای مخزنی استوانه ای شکل که از جنس سنگ و آهک میباشد و ورودی آب به آسیاب بوده است.اداره میراث فرهنگی در سنوات گذشته نسبت به تخلیه آوارهای این بنای تاریخی و مرمت کامل آن اقدام نموده است. محله شرشک پر آب ترین محله شهر بوده و دارای بیشترین تعداد قنات و بیشترین سهم آب است که همین مسئله باعث شده سرشک سرسبز ترین محله و خوش اب و هواترین منطقه نطنز باشد.قناتهای بهاء الدین،حاجی آباد،گلاب ،کوردان ،ویون ،کهق همت آباد،بیخود و برگ آباد از قناتهای زنده سرشک هستند.علاوه بر این سرشک سهمیه آب از قنات سرابان و شلیلم داشته است.