روستای ابیازن

روستای ابیازن

روستای ابیازن از توابع بخش مرکزی شهرستان نطنز و در 15 کیلومتری جنوب شرقی شهر نطنز در جوار آزاد راه تهران–اصفهان و فاصله 115 کیلومتری اصفهان قرار دارد و دارای طول جغرافیایی 52 درجه و عرض 33 درجه و 25 دقیقه و ارتفاع متوسط 1520 متر از سطح دریا می باشد.بر اساس سرشماری سال 1395 جمعیت این روستا 43 نفر است که خشکسالیهای پی در پی علت مهاجرت ساکنین این روستا می باشد.ابیازن در سال 1330 شمسی از آبادیهای حاصلخیز نطنز به شمار می آمده است. این حاصلخیزی بدان پایه بوده است که آنرا انبار غله نطنز می نامیده اند.ولی خشکسالی و نبود ممر درآمدی دیگر فاین روستا تقریبا خالی از سکنه شده است. شغل مردم این روستا زراعت و انار و انجیر و حبوبات و غلات در این روستا کشت می شود. زبان مردم این روستا فارسی و تاتی می باشد. قدمت این روستا به دروران اسلامی بر می گردد.

قلعه ابیازن

قلعه که در حدود 2000متر مربع وسعت دارد روی هم دارای 80 اتاق در دو طبقه بوده که امروزه قابل استفاده نمی باشد .قلعه دارای درب چوبی قطور یک لنگه بوده که روی آن را ورقه ای از آهن کوبیده اند که از محل اصلی خود خارج شده است و قدمت آن به دوران قاجاریه می رسد.

امامزاده سلطان حسین

در کتاب منتهی الامال ،فرزندان حضرت امام علی النقی (ع)را پنج نفر و دومی را حسین نام برده است و از او چنین یاد کرده است:حسین ،سید جلیل القدر و عظیم الشان بود ،و و برادرش امام حسن عسگری را تعبیر به سبطین نموده ،این دو برادر را به جدشان دو سبط پیغمبر ،امام حسن (ع)و امام حسین (ع)تشبیه می کردند. در شجره الاولیا است که حسین ،فرزند امام علی النقی (ع)از زهاد و عباد بوده ،به امامت برادر خود اعتراف کرده است.به علت خشکسالی و ویرانی ابیازن بین این آرامگاه و روستا ،فاصله ایجاد شده است.آرامگاه از بقعه، حیاط و آرامگاههای خانوادگی پیرامون آن تشکیل شده است.سر در ب وردی دارای طاق رومی است که سطوح جانبی آنرا دو طاقنما در دو طبق پوشانیده است.بقعه اتاقی است به صورت کثیر الاضلاع هشت ضلعی و دارای طاق ضربی است که با یزدی بندی های گچی پوشیده از نقاشیهای گل و بوته تزیین شده است.در بالای در ورودی عمل استاد حسین ولد رضا 1100 ،به چشم می خورد که مبین انجام نقاشیهای سقف بقعه نامبرده می باشد.در ساقه طاق اشعار محتشم در متن قرمز به خط نستعلیق سفید،گچ بری شده است. گنبد این آرامگاه دو پوش و با کاشی های فیروزه رنگ تزیین شده است. روایت است که شاه سلطان حسین و تعدادی از خویشان به قصد زیارت حضرت امام رضا(ع)وارد ایران می شوند و در مسیر مورد تعقیب دشمن قرار می گیرند ودر روستای ابیازن نطنز هنگام عبور سواره از یکی از کوچه های ابیازن که هنوز نیز به کوچه سید شهرت دارد ،چون از خم کوچه می گذرد دشمن در پی او فرا می رسد و از یکی از اهالی جویای حضرتش می شود .وی  ایشان را به دشمن نشان داده و او را محاصره و به شهادت می رسانند.