زیور آلات سنتی ابیانه

زیور آلات سنتی ابیانه

زیورآلات سنتی در گذشته های نه چندان دور توسط دستان هنرمندان ابیانه ساخته می شد این زیورآلات که طی آموزش های نسل به نسل صورت گرفته و لباسهای محلی ابیانه به همراه زیورآلات سنتی برای عروسها خریداری و از تنگه که منحصرا عروسها بر بالای پیشانی نصب می گردید و بر آن تکه های تقره و طلا دوخته شده و از مشخصات این تنگه مربع شکل گل حلقه ای زیبائی است که در وسطه تنگه دوخته شده که آنرا تیته می نامند.

اسباب و وسایل زینتی در ابیانه عبارتند :

انگشترهای مختلف که یک نوع آن بنام شستی معروف است و دارای یک نگین و ۶ حلقه است و برای انگشت شست طراحی شده است.

منگلی: حلقه ای است با دهانه باز برای مچ دست از جنس نقره با آرایشی ساده و به وزن ۳۲ مثقال یا ۱۶۰ گرم نقره خالص تولید شده است.

النگو : از جنس نقره با نقشهای زینتی و مشبک به اضافه دست بندهائی از دانه های نقره ای ،عقیق ، کهربا و..

گردنبند : محتوی سکه های مختلف ضرب قدیم از جنس نقره است.

بازوبند : قابی نقره ای است که کنده کاری شده و با بندهای ابریشمی بر بازو بسته می شود.