بافت روستای تاریخی ابیانه نطنز

روستای ابیانه

شماره ثبتی: 1089 

تاریخ ثبت بنا:1354/05/30

ابیانه(ویونا) روستایی سرسبز و خوش آب و هوا از توابع بخش مرکزی شهرستان نطنز در استان اصفهان است.

اين روستا در شمال غرب شهرستان  نطنز و در منتهی اليه دره برزرود و در دامنه کوههای کرکس، در ارتفاع 2100 متری از سطح دريا  واقع شده است. زبان مردم روستا ريشه در زبان پهلوی ساسانی و پوشاک آنان نيز مشابه پوشاک رايج در زمان صفويه می باشد.

 مسجد حاجتگاه اين مسجد در محله زيارتگاه در كنار قبرستان قديمي قرار دارد و تاريخ ساخت آن را 400 سال پيش عنوان مي كنند و اين درحاليست كه پايه هاي اوليه مسجد مربوط به دوره سلجوقي است (700 سال پيش). نماي اين مسجد آجري با دريچه ها و پنجره هاي مشبك هلالي است. جلوي مسجد، تخت گاهي معروف به (تخت مزگه)  قرار دارد.

مسجد جامع

شواهد تاريخي گوياي آن است كه بناي اصلي به قرن 5 هـ .ق باز مي گردد. تاريخ 447 هـ.ق بر روي محراب آن ذكرشده است. مسجد اوليه دارای دو شبستان؛ يكي زمستاني در طبقه همكف و ديگري تابستاني به صورت نيمه باز (ايوان) بوده است و بعدها شبستان شمالي به آن الحاق شده است.

در سمت قبله؛ درون ديوار جنوبي، محراب چوبي (چوب گردو)با تاريخ 447 هـ.ق. قرار دارد كه جزو آثار تاريخي با ارزش روستاي ابيانه است که به دستور ابوجعفر محمد فرزند علي ساخته شد. درِ ورودي اصلي مسجد با نقش گُل و بوته و خطوط برجسته، كنده كاري شده؛  حدود 150 سال پيش توسط استاد حاج صفرعلي بيدگلي ساخته شده است.

مسجد پرزله  

مسجد دارای دو شبستان تابستانی و زمستانی می باشد قدمت اوليه آن به دوران ايلخانيان باز می گردد و در ادوار صفويه و قاجاريه نيز بسط و گسترش يافته است. وجود درختی کهنسال به قدمت مسجد در جلو آن بر زيبايی و عظمت آن افزوده است.