آتشکده نطنز (دوره ساسانی)

آتشکده نطنز (دوره ساسانی)

 قصه ی اثری زیبا ، دژی استوار ، گنجینه ای هنگفت، سند میراث گرانبهای فرهنگ نطنز به پهنای افق های تابیده بر تار و پود سنگ چین های آتشکده ساسانی اسرار تمدن کهن ایران زمین را بیان می کند. این کانون شکوه و عظمت که یادگاری از نیاکان، سمبلی از گذشته های بسیار دور و سندی از کهنسالی نطنز می باشد ، با شماره 187 مورخ 1311/04/18 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

آتشکده در انتهای کوچه غربی مسجد جامع واقع شده بود که بخش های جنوبی و غربی آن توسط خانه های مسکونی محصور و حتی در دیوار غربی، ورودی اطاق و گنجه ای با درهای چوبی قابل مشاهده بود. در سنوات گذشته با پیگیری های اداره شهرستان نطنزتعدادی از این  خانه ها واملاک توسط اداره میراث فرهنگی  خریداری شده اند . بخش های شمالی و شرقی این محوطه توسط زمین های زراعی که در سطحی حدود 2 متر پایین تر قرار گرفته که خوشبختانه با اقدامات انجام شده مقداری ازآنها خریداری شده و مابقی نیز در حال پیگیری جهت خریداری می باشد. مالکیت شخصی دارند ، 

آتشکده بنایی چهارگوش با چهار طاق رومی مرتفع می باشد که فقط ستون های چهارگانه و طاق جنوبی و اندکی از لبه گنبد آن پابرجا و سه طاق دیگر و سقف آتشکده فرو ریخته است . این اثر زیبا از سنگ های رودخانه در اندازه های متفاوت بر تختگاهی به ارتفاع حدود 1/5 تا 2 متر بنا گردیده است . اسکلت آن هنوز سالم و بیانگر ساختار اصلی می باشد . سطوح داخلی بنا دارای پوشش گچی بوده که هنوز آثار این پوشش بر دیوار بعضی ستون ها مشاهده می گردد .

ظرافت و حسن ترکیب ستون ها ، شکل بی نظیر قوس ها و همچنین استفاده از سنگ های رودخانه ای بدون هیچ تراشی ، همه و همه عظمتش را در شهر نطنز فریاد می زنند . ابعاد هریک از اضلاع خارجی 11/35 متر، اضلاع داخلی 7/50 متر و دهانه طاق ها 5/69 متر می باشد . این عمارت زیبا که زمان های بسیاری را به خود دیده و با عوامل ویرانگر بسیاری دست و پنجه نرم کرده است تا توانسته استخوان بندی خود را به زمان ما برساند.در سال 1397 با پیگیری های ادره شهرستان و مساعدت اداره کل استان این بنای ارزشمند مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت.